Poradnik dla chorych

Pamiętaj, że masz wpływ na częstotliwość wystąpienia nawrotu choroby!!!

  • bierz zlecone leki systematycznie
  • uczęszczaj do lekarza regularnie
  • nie zażywaj alkoholu ani narkotyków
  • gdy obserwujesz u siebie zmiany w samopoczuciu, lub bliscy mówią Ci, że coś się z Tobą dzieje – nie lekceważ tego – zgłoś się do lekarza w poradni, powiedz o tym bliskiej osobie lub terapeucie, pielęgniarce, opiekunowi…Zwróć się o pomoc!

Czym jest schizofrenia?

Schizofrenia jest chorobą psychiczną, która polega na zaburzeniu czynności mózgu. Choroba ta charakteryzuje się zaburzeniami integracji informacji i wrażeń zmysłowych, zaburzeniami emocjonalnymi, koncentracji i procesów myślowych. 
Wyróżnia się kilka postaci schizofrenii: paranoidalną –najczęściej spotykaną, katatoniczną, hebefreniczną i inne. Niezależnie od rasy, płci i środowiska 1 osoba na 100 cierpi na schizofrenię. Choroba ujawnia się zwykle miedzy 18 a 28 rokiem życia (czasami wcześniej, rzadko później)

OBJAWY 
Objawy schizofrenii można podzielić na:
– pozytywne (wytwórcze): urojenia, omamy, formalne zaburzenia myślenia
– negatywne (ubytkowe): apatia, zmniejszona spontaniczność, wycofanie z kontaktów społecznych, utrata zainteresowań, niechęć do wykonywania różnych czynności, „zaleganie” w łóżku.

Rodziny osób chorujących często mówią o „lenistwie” ich podopiecznych, co nie zawsze jest uzasadnione… To, że chory nie chce np. posprzątać swojego pokoju może być przejawem utrzymywania się objawów negatywnych, a nie wyrazem lenistwa.

Omamy (halucynacje) – to spostrzeganie przedmiotów, zjawisk, które w otaczającej rzeczywistości nie istnieją. Pacjenci postrzegają swoje wrażenia zmysłowe jako rzeczywiste, a ich zachowania są niezrozumiałe dla otoczenia. Rodzaje halucynacji:
– słuchowe – chory słyszy „głosy”
– wzrokowe – chory widzi rzeczy, które są nie dostrzegane przez innych 
– węchowe – chory czuje różne zapachy,
– dotykowe – chory czuje, że jest dotykany

Urojenia – to chorobliwe, błędne przekonania i sądy, co do których pacjent jest przekonany o ich prawdziwości. Najczęstsze rodzaje urojeń:
– prześladowcze – chory czuje się prześladowany, śledzony
– owładnięcia – chory czuje się opanowany przez jakąś siłę
– ksobne (odnoszące) – chory uważa, że dotyczy go wszystko co dzieje się dookoła; odnosi do siebie wydarzenia, które mają miejsce wokół

Formalne zaburzenia myślenia – to nieprawidłowa struktura procesu myślenia. 1) Myślenie i wypowiedzi są niezgodne z zasadami logiki, występuje 2) rozkojarzenie polegające na pozrywaniu związków między zdaniami lub dłuższymi wypowiedziami, 3) ześlizgi myślowe (myślenie obok) – wypowiedzi, w których widoczne jest łączenie różnych wątków związanych ze sobą tylko pośrednio lub wcale, 4) rozwlekłość lub otamowanie.

FAZY CHOROBY

  1. Faza ostra (psychotyczna) – to faza, w której pacjent wykazuje wyraźne objawy psychotyczne. Najważniejsza w tej fazie jest farmakoterapia i redukcja objawów.
  2. Faza stabilizacji – to faza, w której dochodzi do stopniowego wycofywania się objawów. Pacjent staje się krytyczny do przeżytych doznań. W tej fazie oprócz farmakoterapii ważna jest także psychoedukacja, psychoterapia, co pomaga utrwaleniu remisji.
  3. Faza stabilnego funkcjonowania (remisji) – to faza, w której objawy są nieobecne lub minimalne, chory w tej fazie stara się funkcjonować tak jak przed wystąpieniem epizodu chorobowego. Często wraca do pracy, szkoły lub podejmuje inne formy aktywności jak np. uczestnictwo w Warsztatach Terapii Zajęciowej, Środowiskowym Domu Samopomocy itp.

PRZYCZYNY – nie ma jednoznacznej odpowiedzi, która tłumaczyłaby powstawanie tej choroby, możemy jedynie określić czynniki ryzyka, które mogą powodować epizod psychotyczny. Na rozwój choroby mogą mieć wpływ: predyspozycje genetyczne, uszkodzenie mózgu we wczesnym okresie życia, czynniki stresowe środowiska.

ROKOWANIE
U około 20 % chorych następuje całkowite ustąpienie objawów psychotycznych pod wpływem leczenia
U ok. 55% chorych dochodzi do poprawy stanu psychicznego i funkcjonowania w życiu
U 25% poprawa jest niewielka, stale utrzymują się objawy wytwórcze i ubytkowe.

RYZYKO NAWROTU CHOROBY
– Po ustąpieniu epizodu psychotycznego ryzyko nawrotu bez leczenia farmakologicznego wynosi do 80%
– Jeśli pacjent zażywa leki ryzyko nawrotu spada do ok. 15%
– Ryzyko nawrotu wzrasta znacznie jeśli chory nie stosuje się ściśle do zaleceń lekarza i bierze leki nieregularnie.

OBJAWY ZWIASTUNOWE – to takie objawy, które pojawiają się przed nawrotem choroby; sygnalizują, że może nastąpić następny rzut choroby. Można przeciwdziałać wystąpieniu nawrotu poprzez obserwowanie i reagowanie na objawy zwiastunowe. Przykłady takich objawów:- uczucie napięcia i nerwowość- bezsenność lub nadmierna senność- niepokój- trudności w koncentracji- spadek/wzrost apetytu- zmniejszone zdolności do odczuwania zadowolenia- zaburzenia pamięci i zapamiętywania- uczucie, że jest się obserwowanym i/lub prześladowanym- niechęć do kontaktów ze znajomymi, rodziną- uczucie, że jest się wyśmiewanym- utrata zainteresowań- złe samopoczucie bez wyraźnej przyczyny Jeśli zauważysz u siebie kilka z wyżej wymienionych objawów – zgłoś się do lekarza.

Poradnik dla wszystkich dotkniętych przez schizofrenię „Odnaleźć drogę” znajdziecie Państwo (do pobrania) pod adresem: Prawa Pacjenta

Depresja Jest to choroba psychiczna, która wg WHO (Światowej Organizacji Zdrowia) jest czwartym najpoważniejszym problemem zdrowotnym na świecie.Częstość występowania w populacji ogólnej to 10 -15 %. Objawy depresji: – głęboki smutek- brak zainteresowań (mimo ich obecności w przeszłości)- zmniejszenie zdolności do przeżywania przyjemności i pozytywnych emocji- wyraźny wzrost lub spadek wagi- nadmierna senność lub bezsenność- brak energii, „wyczerpanie”- poczucie winy- poczucie bezwartościowości- trudności w koncentracji uwagi i/lub podejmowaniu decyzji- poczucie beznadziejności- negatywne myślenie o przyszłości- myśli o śmierci, lub samouszkodzeniu- objawy somatyczne (np.bóle brzucha, głowy itp.)- lęk Istnieje kilka postaci depresji: 
1) Depresja endogenna (duża depresja)- do objawów podstawowych tutaj należą: obniżenie nastroju – przezywanie smutku, niemożność odczuwania radości a niekiedy zobojętnienie i niemożność odczuwania nawet smutku; osłabienie tempa procesów psychicznych i ruchu (obniżenie napędu psychoruchowego), czyli spowolnienie toku myślenia, osłabienie pamięci, trudności w koncentracji uwagi, spowolnienie ruchowe, a nawet zahamowanie ruchowe; czasem towarzyszy niepokój; a także objawy somatyczne, zaburzenia snu, wahania samopoczucia w ciągu doby, zaburzenia miesiączkowania u kobiet i zaburzenia erekcji u mężczyzn, spadek lub znaczny wzrost masy ciała; lęk – utrzymujący się niemal stale lecz z różnym nasileniem. 
2) Depresja maskowana – co oznacza, że zamiast typowej depresji pojawia się inny objaw lub cecha, np. pacjent jako główną dolegliwość zgłasza bezsenność, lęk lub ból głowy.
3) Depresja reaktywna – czyli depresja w reakcji na konkretne traumatyczne wydarzenia życiowe. 
4) Depresja w przebiegu choroby afektywnej dwubiegunowej
5) Depresja poporodowa
6) Depresja sezonowa

Choroba Afektywna Dwubiegunowa
Choroba afektywna dwubiegunowa zwana była kiedyś psychozą maniakalno-depresyjną. charakteryzuje sie ona zmianami nastroju, tzn. nastrój jest albo nadmiernie podwyższony lub nadmiernie obniżony. jest to często naprzemienne występowanie epizodów manii i depresji.

OBJAWY:

Mania:
– euforia
– wzmożony napęd
– wzmożona aktywność
– przyspieszenie toku myślenia
– wrażenie, że można wiele rzeczy zrobić naraz
– łatwość nawiązywania kontaktów
– drażliwość
– snucie wielkich, często nierealistycznych planów
– ograniczenie snu i ilości spożywanych posiłków
– poczucie ogromnej energii

Depresja:
– smutek, przygnęnienie
– poczucie zmęczenia
– brak siły i motywacji do działania
– utrata zainteresowań
– ograniczenie kontaktów z bliskimi
– płaczliwość
– zaburzenia snu(nadmierna senność lub kłopoty z zasypianiem) oraz brak apetytu
– drażliwość, nerwowość, poczucie napięcia
– poczucie winy
– negatywne myślenie o sobie i o przyszłości
– myśli samobójcze i/lub próby samobójcze

Fazy choroby – podobnie jak w przebiegu schizofrenii, istnieją tu fazy choroby:

  1. faza ostra
  2. faza stabilizacji
  3. faza remisji

Leczenie:

  1. Stosowanie leków
    – przeciwdepresyjnych – u osoby przeżywanjącej epizod depresji
    – stabilizujące nastrój – zabezpieczają przed występowaniem nawrotów. wahania nastroju ulegają wyrównaniu
    – przeciwpsychotyczne – stosowane w epizodzie manii
  2. Psychoterapia
  3. Psychoedukacja

Przydatne adresy:

Środowiskowy Dom Samopomocy
ul. Azaliowa 17
04-539 Warszawa
tel. (022)49-91-242
Warszawski Dom Pod Fontanną
ul. Nowolipki 6a
00-153 Warszawa
tel. (022) 636-55-89
Ośrodek Zdrowia Psychicznego 
i Odwykowego
ul. Zgierska 18 A
tel. (022) 870- 03-77
Środowiskowy Dom Samopomocy
ul. Służby Polsce 4
02-784 Warszawa
tel. (022) 855-02-73
Środowiskowy Dom Samopomocy
ul. Rydygiera 3 
01-793 Warszawa
tel. (022) 839-66-23
Środowiskowy Dom Samopomocy
ul. Wrocławska 19
01-493 Warszawa
tel. (022) 638-59-43
Środowiskowy Dom Samopomocy 
ul. Grębałowska 14
01-808 Warszawa
tel. (022) 865-15-80
Środowiskowy Dom Samopomocy
ul. Grójecka 109
02-120 Warszawa
tel. (022) 895-27-61
Środowiskowy Dom Samopomocy 
ul. Grochowska 259
03-844 Warszawa
tel.(022) 810-92-87
Środowiskowy Dom Samopomocy
ul. Św. Wincentego 85
03-530 Warszawa
tel. (022) 614-21-33

Jeśli szukasz pracy w warunkach chronionych:

Centrum Karier Osób Niepełnosprawnych
przy Fundacji Na Rzecz Usług Transportowych
ul. J.P. Woronicza 29 A 
02-640 Warszawa
tel. (022) 852-01-82
Centrum INTEGRACJA
ul. Dzielna 1
00-162 Warszawa
tel. (022) 831-85-82
niepełnosprawni.pl
Biuro Karier Osób Niepełnosprawnych 
ul. Narbutta 49/51 
02-529 Warszawa
tel. (022) 565-48-71 
(022) 848-98-91
Polska Organizacja Pracodawców
Osób Niepełnosprawnych
al. Jana Pawła II 34/2
tel. (022) 620-32-02
515-148-965